Ervaringen van cliënten met Haptopraxis Haptotherapie

Sinds jaren begin ik weer andere dingen te voelen dan boosheid en verdriet

Bij Jitske heb ik geleerd om naar mezelf te luisteren, lief te zijn voor mezelf en ik heb een begin gemaakt met van mezelf te houden.
Door de veilige omgeving die ze creëert durfde ik mijn muren te laten zakken en begin ik voor het eerst sinds jaren weer andere dingen te voelen dan verdriet en boosheid.
Ik ben enorm blij dat ik Jitske heb leren kennen en vertrouwen zodat ik met haar hulp een betere versie van mezelf aan het worden ben.

Stabieler in het leven staan

Een lang traject vraagt om wat meer tekst. Ik zou het traject te kort doen met een paar zinnen over hoe fijn het was en hoeveel ik er mee geholpen ben. Vandaar een iets langer bericht.

Diepe dalen en korte kleine pieken. Daar had ik veel last van. Er was een onbalans die ik jaren lang had geaccepteerd als zijnde; dit is wie ik ben. Steeds meer en meer kwam de drang, noodzaak, wens om hier iets aan te doen. De diepen dalen kosten mij te veel in mijn werk en relatie en nog veel belangrijker (dat zag ik toen niet) mij zelf. Gewone therapie zag ik niet zitten, in mijn jeugd wat ervaring mee gehad. Haptonomie voelde om een reden juist. Via mijn vriendin kwam ik bij Jitske terecht, hulpvraag: balans, minder diepe en lange dalen en langere grotere pieken. In de 1e mail stond letterlijk ’stabieler in het leven staan’.

Na kort mail contact een 1e afspraak  gepland. Uiteraard is z’n 1e afspraak spannend maar al snel voelde ik mij welkom en veilig in de praktijkruimte. Na deze eerste afspraak zouden er nog 29 volgen. Iets wat ik nooit had verwacht. En iets waar ik enorm dankbaar voor ben. Waarom zo veel? Was het echt nodig? In mijn geval ja. De eerste afspraken waren met name gericht op aftasten, wat kan en wat kan niet, hoe ver kan ik Jitske volgen, gaat het te snel of te langzaam en hoe gaat het hier te werk. Samen vonden we hier in onze tempo en chemie en vonden we ook wat er achter mijn hulpvraag lag. Waar kwam mijn disbalans vandaan?

Na enkele afspraken viel de term mannelijkheid. Als man meteen een beladen term. In de maatschappij waarin wij leven wordt er van de man veel verwacht en een aantal dingen “niet geaccepteerd’’. Gevoelig opstellen bijvoorbeeld wordt snel bestempeld als zwak, althans dat denken wij en houden wij zelf in stand. Jitske leerde mij in mijn kracht te gaan staan, vanuit mijn mannelijkheid maar zacht naar mij zelf, ruimte in te nemen en daar te zijn. Dit kon ik direct toepassen in alle facetten van mij leven wat mij direct hielp.

Dit alles niet in het hoofd, maar juist vanuit voelen in je lijf. Dat wat haptonomie is.

Een zin die Jitske veel heeft gezegd: “ja dat denk je in je hoofd, maar wat zegt je lijf? Ga eens naar binnen”. Je zal denken; had je daar 30 afspraken voor nodig? Nee dit was al na ongeveer 8 a 9 afspraken, er werd hard gewerkt in de uren die we samen waren! Ik had het hier bij kunnen laten, ik stond namelijk sterker in mijn schoenen. Maar we waren niet klaar. De balans was er nog niet helemaal, we voelde beide dat er nog meer te halen was. Wat bleek was dat de mannelijkheid en alle wijze lessen en inzichten erom heen nodig waren om verder te kunnen bouwen, verder naar binnen te gaan. Vele afspraken verder bleven kwartjes bij mij vallen en geregeld waren er sessies waar bij ik met verbazing, opluchting, verrijkt of verdriet naar buiten liep omdat we weer tot een kern waren gekomen, die ik zelf nog niet had gezien en ook niet zonder begeleiding had kunnen ontdekken.

Het jongetje in mij is er één van. Hoe ik omging met spanning was door in mij zelf de hand te reiken naar iemand zoals een kind dat ook doet als hij iets spannend vindt. Dat deed ik dan naar mijn vriendin, collega’s of vrienden. Hierdoor creëerde ik een afhankelijkheid
naar andere bij moeilijke situaties. Samen met Jitske leerde ik dat ik ook in mij zelf het kind gerust kan stellen door de man in mij naar voor te laten treden zodat het kind op de achterbank mag gaan zitten.

Op de bank (de behandeltafel) moest ik altijd het hardst werken. Vaak dacht ik op de bank, maar nu moet ik toch iets voelen, hoor ik nu te gaan huilen? Dit gebeurde nooit. Tot die ene dag. Jitske pakt een spier in mijn rug en houdt hem vast. Zonder enige aanleiding begin ik te huilen. Geen context die ik kon plaatsen bij het verdriet, gewoon tranen en verdriet. Stil verdriet. Al die ongeveer
22 sessies ervoor waren allemaal in dienst van dit ene moment. Het was weleens eerder genoemd maar bleef vluchtig, nu kon ik er niet om heen. Nu was ik er blijkbaar klaar voor om daar mee te gaan werken. Er volgde nog 5 afspraken die achteraf opbouwend waren naar afspraak 28. De afspraak waarbij ik mijn verdriet in een oefening letterlijk naast mij neerlegde. Er volgende 6 a 7 weken zonder afspraak, even ontdekken wat dit zou doen met mij. Er volgende 6 weken waarbij ik snel geëmotioneerd werd door muziek of film, eigenlijk alles. Waar ik dat in het verleden nog zou veroordelen kon ik er nu om lachen. Een bijzondere gewaarwording. Het mocht er zijn, in al mijn mannelijkheid mocht ik ook verdrietig zijn en dat tonen. Afspraak 29, ik ben weer uit balans, ik ervaar onrust, ik wil rust. Het is herfst, ‘je resoneert met de natuur’ zegt Jitske. Ohja dat wist ik eigenlijk wel, nog een laatste keer op de bank dan, niet hardop gezegd maar beide zo gevoeld.

Een laatste afspraak gepland, nummer 30, niet toevallig een rond getal en ik was 30 toen we begonnen. Een afspraak
gericht op terugkijken en afronden. Ik vind het spannend, alsof je gaat zwemmen de 1 e keer zonder zwembandjes maar dan anders en na 2 jaar en 3 maanden zwemles. Maar zoals Jitske zegt “af is tussen 6 plankjes”, we blijven altijd ontwikkelen en de deur blijft altijd openstaan. Al denk ik dat ik voorlopig niet meer naar binnen hoef.

Dit stukje tekst doet eigenlijk nog geen eer aan de 30 afspraken die we hebben gehad. Ik wil enkel laten zien wat er mogelijk is (ook voor mannen!). Begin zelf aan de reis, zie wat het je brengt.
Enorm dankbaar voor de reis, de ontwikkeling die we samen hebben gemaakt. Ik ben als mens enorm gegroeid, in al de facetten van mijn leven gaat het goed en kan ik veel meer aan. Rondom mannen kan ik in mijn kracht blijven staan zonder mij zelf te verliezen, in mijn relatie kan ik veel makkelijker communiceren over wat er in mij gebeurt. Ik ben veel vrolijker, ik geniet meer van alles. Er is balans.
Vele lessen en inzichten draag ik bij mij voor het leven. Jitske bedankt voor alles.
Man, 33 jaar.

Ik voel mijn grens niet op tijd – grenzen leren voelen

Je hebt een prachtig vak. Al vaak heb ik er met anderen over gesproken en ze ook al meerdere keren jou getipt. Rare is dat ik nog altijd in m’n hoofd heb een ‘review’ voor je website te schrijven, maar ik het ook lastig vind. Misschien omdat ik er teveel over na ga denken. Dus hier een poging zonder lang nadenken:

Al pratend tegen een vriendin over ‘grenzen over gaan wat werken en dingen voor anderen doen’ betreft, realiseerde ik me dat ik die grens altijd pas ervaarde als ik ‘m al weer over gegaan was. Ik realiseerde me dat ik de grens niet op tijd voelde. Zo kwam ik op het idee dat ik dus niet weer op zoek moest naar iemand om mee te praten, maar naar iemand die me hielp om grenzen te leren voelen. En zo kwam ik bij Jitske terecht. Natuurlijk werd er ook gepraat. Maar de grote verandering is geweest dat ik me veel bewuster ben van mijzelf én mijn hele lijf. Ik voel me meer een geheel. Ze heeft een ontwikkeling bij me in gang gezet die nog steeds doorgaat, al is het inmiddels al een tijdje geleden dat ik bij haar geweest ben.

Ik wil dit toch schrijven, omdat ik iedereen gun om zich meer een geheel te voelen!

Spanningsklachten

Hulpvraag: Mijn probleem is dat ik erg gespannen ben, tegen dingen opzie, in bijna alles gestrest/gehaast ben.
Dit uitte zich bij mij in een erg gespannen buik/borst, al erg lang en bijna constant. Ik had ook veel last van
steken/pijn in de borst en af en toe hartkloppingen. Daar wilde ik vanaf!
Wat persoonlijke eigenschappen: ben detaildenker, wat onzeker, perfectionistisch, betrouwbaar, vermijd
conflicten.
Heb verschillende gesprekken met praktijkondersteuner huisartsenzorg GGZ gehad, om de bron van mijn
spanningsklachten aan te pakken. Daar hebben we op veel dingen een vinger kunnen leggen maar kwamen
niet verder met spanning wegnemen. In overleg kwamen we tot de conclusie dat Haptotherapie waarschijnlijk
een goede therapie voor mij zou zijn.
Dus aansluitend aangemeld bij Haptopraxis en ik kon gelukkig snel terecht!
Toen ik bij Jitske in de praktijk kwam zag zij al meteen aan hoe ik erbij zat, een blok spanning. Dat gaf gelijk
een goed gevoel over dat ik nu op de goede plek was!
We hebben veel besproken, zoals: mijn voorgeschiedenis, hoe ik in het leven sta, zelfvertrouwen, leren
overgeven/vertrouwen/loslaten, emoties uiten, wat past bij mij, houding op het werk, wat is mijn verlangen.
Ook heb ik diverse oefeningen gedaan om te leren ontspannen, mijn (werk-)houding te verbeteren,
rustmomenten in te bouwen en nog veel meer.
Maar echt bijzonder waren de sessies op de behandelbank. Het voelde soms net of ik in een andere wereld was
geweest. Soms kon ik echt alle spanning loslaten, nu weet ik dat dat kan!
Zo wat kernwoorden die blijven hangen: Stress is een keuze!, doe alles bewust, ontspan.
Ik ben er nog niet, spanningsklachten zijn wel verminderd maar buikspanning blijft een thema in mijn leven
waar ik rekening mee moet houden. Maar ik weet dat loslaten mogelijk is en ik heb veel handvatten gekregen
om dat te bereiken!
Ik kan Haptotherapie van Jitske zeker aanraden, omdat mijn ervaring is dat ze gelijk goed aanvoelde hoe ik in
elkaar zat. En het contact altijd zeer prettig was.
Man, 37 jaar

Ruimte voor mijn eigen zijn

Toen ik alweer jaren na een flinke burn-out, met nog altijd vage depressieve/paniek klachten, bij Jitske terecht kwam, heeft ze me geholpen eindelijk echt naar mijzelf te leren kijken. En bij alles wat ik zag hier open over te praten, zonder schaamte. Alles mag op tafel, zonder oordeel.
Vragen over mijn identiteit/ seksualiteit waren eindelijk bespreekbaar. In tegenstelling tot mijn ervaringen met hulpverleners waar ik mij zelf nooit volledig durfde uit te spreken en/of geaccepteerd voelde met alles wat er is. Jitske stelde me op mijn gemak door haar niet oordelende mindset. Dit gaf, samen met de haptotherapeutische werkwijze, openheid, ruimte en heel veel vrijheid. 
Mijn depressieve en paniekklachten zijn stap voor stap helderder en rustiger geworden. Ik sta weer met meer energie in het leven. Begrijp mijn gevoelens steeds beter en voel nu echt: – ik mag er zijn -, met alles van mij, de leuke dingen, de angsten, de energie, de liefde voor mensen in mijn leven.
Inclusief alle leuke verlangens, wensen, avonturen en bijbehorende gevoelens, hobbels en uitdagingen.  Het leven is eigenlijk best heel leuk 😉
Dank Jitske voor je hulp! (vrouw 41)

Hyperventilatie

Nietsvermoedend rij ik met mijn vriendin op snelweg, op weg naar Amersfoort. Knooppunt Hoevelaken nadert en ik krijg pijn op de borst, begin te trillen en kan nog net mijn auto langs de weg zetten. Paniek, dat was het, ik dacht dat me laatste minuten waren geslagen (dit omdat ik een spierziekte heb in combinatie met een cardiomiopathy) De ambulance kwam nadat mijn vriendin in paniek 112 had gebeld. Mijn mond hing scheef en me armen en benen samengetrokken, ik viel weg en kwam na enkele minuten weer bij met de ambulancebroeder naast me. Het was niet mijn hart maar een ernstige hyperventilatieaanval. “Gelukkig”, dat woord was het eerste wat door me heen ging. Maar zo gelukkig werd ik in de periode hierna helemaal niet, ik durfde niet meer de snelweg op en ik kreeg te pas en te onpas angst-/paniek aanvallen. Het ging mijn leven beheersen en wist niet hoe ik dit alleen moest gaan oplossen. Ik weet nog dat de ambulancebroeder mij attendeerde op haptotherapie, “ik dacht; haptotherapie??? Vast een vaag en zweverig iets!”. Toch moest er wat gaan gebeuren en heb ik de telefoon gepakt om een haptotherapeut te bellen. Jitske nam op en het voelde gelijk goed, haptotherapie is niet vaag en zweverig, het heeft mij gebracht wie ik nu ben; zelfverzekerd, met beide benen op de grond en vooral relaxed. Ik ben bij Jitske gekomen met een probleem maar ik kan het iedereen aanraden, zelfs als je denk dat alles ok met je is. Ik ben erachter gekomen dat je je moet realiseren wie je bent en wat-/ hoe je je voelt, in de hectiek van het leven gaan mensen maar gewoon door en dat heb ik nu gelukkig doorbroken dankzij deze therapie. (man-1988)

Hoog urgent

Ja zo voelde ik mij toen ik dan toch eindelijk de stap nam om hulp te zoeken. Waar had ik toch last van? Wat mankeerde mij toch? De buitenwereld zag mij als een vrolijke, hartelijke vrouw, waar je altijd terecht kon. Maar dat was een masker, diep van binnen was ik kapot, leeg, het leven verstikte mij. Er was geen genieten meer, deed alles op de automatische piloot. Ik was aan het overleven en de energie in mij verdween. Grenzen aangeven of mijn gevoel uiten deed ik niet. En vuile was hang je niet buiten, zo was mij geleerd. En als je al een poging deed, deed je dit zeer doordacht, vooral niemand kwetsen of te kort doen. Maar het was genoeg, zo wilde ik niet verder met als gevolg mijn noodkreet naar Jitske. Via de mail en snel op verzenden drukken voordat ik mij bedacht. Een afspraak volgde en nog twijfelde ik. “Doe ik hier goed aan? “. De eerste ontmoeting voelde direct goed, en voor ik het wist had ik mijn hart gelucht. En alleen dat luchtte al op! Maar nu moest er aan gewerkt worden, praten, oefeningen, voelen via licht handcontact en ook oefenen voor thuis. Zo kreeg ik inzicht in mijzelf, in mijn gevoel, in mijn sterke en zwakke punten. Ik klom weer uit het dal en zag de zon weer. Humor kwam terug en nam niet alles meer zo zwaar. Ik draag de last van anderen niet meer, kan los laten en geef mijn grenzen aan. Ik vond mijzelf terug en cijfer mezelf niet meer weg. Natuurlijk is er nog af en toe een dip, maar er is ook balans en energie, waardoor ik er weer bovenop kom en er niet in blijf hangen. Het leven biedt veel mooie dingen, ik geniet weer! (vrouw -1970)

Verbinding maken met jezelf – Grenzen herkennen-erkennen-bewaken

Via via kreeg ik de tip om, gezien mijn klachten van vermoeidheid, depressieve gedachten, mij afvragen wie ik eigenlijk ben en mag zijn, om op zoek te gaan naar een haptotherapeut. Via google kwam ik op de site van Jitske terecht en zelfs via het beeldscherm had ik het gevoel, n.a.v. haar introductie, dat zij mij begreep. Ik heb contact gezocht via de mail en werd al dezelfde dag terug gebeld en hebben we een afspraak gepland. In het begin was het vooral praten van mijn kant, en doorvragen, observeren en benoemen van haar kant. Voor mij was dat al een hele opluchting: erkenning krijgen voor wat ik voelde, en dacht. Nadenken waarom ik de dingen doe zoals ik ze doe. Toen ik de bank op moest was dat wel even wennen; ik vond het zo lastig om te voelen, ik deed alles met mijn hoofd. Jitske heeft me geleerd om te voelen en daarin ook te leren grenzen aan te geven en vooral ook te leren dat ik er zijn mocht zoals ik ben. Wat voor mij ook belangrijk was, leren verbindingen te leggen, hoe doe je dat, wat roept dat op bij anderen maar ook bij mijzelf. Al met al een behandeling waar ik enorm van ben opgeknapt. Als ik kijk wie ik nu ben? Weer energiek, geloof in mezelf en ik voel me steeds krachtiger worden. De praktische elementen uit de behandeling zijn een deel van mijzelf geworden zodat ik ze voor mijzelf en anderen in kan zetten.

Zo maar een paar kreten die mij erg hebben geholpen:

– Stop nog als het leuk is
– Ontspanning zoeken buiten je gezin
– Zoek het comfort, niet de pijn
– Antenne meer naar buiten gericht dan naar binnen.

Hyperventilatie

Net zoals de meeste mensen, ben ook ik een mens met ‘bagage’. Inmiddels 51 jaar, heb ik ook de nodige -vaak onbewuste- ‘patronen’ opgebouwd.
Acht jaar geleden ben ik, met man en kinderen, een andere weg gegaan. Eigen keuzes gemaakt, en een nieuw leven opgebouwd, los van benauwde familieverbanden. Als je uit zo’n strak kerk/familie systeem stapt, kom je eerst in totale chaos terecht. Je moet voor jezelf leren denken, je moet eigenlijk ontdekken wie je zelf nou eigenlijk bent. En ondertussen moeten je kinderen begeleid worden, die komen met de nodige vragen, waar je zelf eigenlijk nog niet eens antwoord op hebt. Kortom: een hele klus! Samen zijn we daar uitgekomen. En je denkt dat je alles aardig onder controle hebt en dan op een dag… ga je hyperventileren. Naar de huisarts, en die stuurt me door naar de Haptonoom voor wat ‘Ademhalingsoefeningen’. Klinkt aannemelijk. En zo kwam ik bij Jitske terecht. Ik dacht daar met een keer of 3 wel klaar te zijn, maar dat liep anders. Ik dacht alles wel een plek gegeven te hebben maar kwam er gaandeweg achter dat er nog een stukje te gaan was, en daar had ik deskundige hulp bij nodig!

Gevoel en verstand
Buik en hoofd
Daar was nog veel te ontdekken.

In eerste instantie was ik nogal sceptisch. Je weet wel: vaag gedoe, flauwe oefeningen, enz. Een beeld dat ik ook om me heen wel hoor, maar totaal verkeerd! Gaandeweg in de gesprekken maakte Jitske mij er van bewust hoe ik alles onder controle hield door met mijn hoofd de dingen te beredeneren. Ze leerde me weer te durven voelen, en dat is best eng. Waar zit je gevoel? Altijd gedacht: in mijn hoofd. Dus niet!: je gevoel zit in je buik! (trouwens gewoon een bijbels gegeven: zie: klaagl.1:20 en Marcus 6: 34 waar de uitdrukking ‘innerlijk bewogen’ afgeleid is van het Griekse woord voor ‘ingewanden’ dus: buik)
Jitske maakte me d.m.v. eenvoudige oefeningen bewust van mijn lichaam. Zette me met beide benen letterlijk weer stevig op de grond. Ze leerde mij dat er naast mijn twee aangeleerde houdingen, de vecht- en de vlucht houding, nog een derde bestond: staande blijven! ‘Gewoon’ je ruimte innemen, je plekje op deze wereld, je bent iemand! Jitske heeft me geholpen om dat te ontdekken en in praktijk te brengen. En dat geeft rust, ruimte en ontspanning
Vaag gedoe? Helemaal niet! Heel duidelijk en erg praktisch!

Verwerken van oude pijn – erkenning aan jezelf

Voor mij was haptonomie een ver begrip. Ik had er wel eens van gehoord, maar wat het doet en waarvoor het dient wist ik niet.
Voor mij betekent het jezelf weer terug vinden door middel van de volledige aandacht en interesse van de haptotherapeut. Mensen vroegen weel eens aan mij: ” Wat houdt het eigenlijk in?” Dat kon ik moeilijk uitleggen. Nu weet ik dat de subtiele aanraking en aanwijzingen heel wat met je doen.
Stap voor stap ging ik samen met haar kijken naar stukken waar ik zelf niet bij durfde te komen, bang om mijzelf te verliezen in verdriet. Maar door haar zachte aanraking waardoor ze voelt waar de spanning zit, kon ik ontspannen en in vertrouwen samen kijken naar de pijn.
Ik heb het ervaren als een soms moeilijke, maar zeker als een verrassende reis in mijzelf. Daardoor sta ik nu veel sterker in het leven. Ik heb mijzelf terug gevonden. En daar ben ik haar heel dankbaar voor.
(een dankbare vrouw)

Hervinden van eigen stevigheid – verwerkingsproces

Met haptotherapie heb ik weer contact leren maken met mijzelf, met de kracht die in mij zit. En door contact te maken met die kracht heb ik geleerd om mijn verdriet uit het verleden aan te kijken een aan te pakken. En dat zonder dat ik meegetrokken wordt het zwarte gat in, waar ik eerder de controle verloor en alleen maar verder weg zakte. Het was soms heel moeilijk, maar met Jitske heb ik geleerd om zonder angst te kunnen omgaan met groot verdriet van vroeger. Ik had door de jaren heen al een manier ontwikkeld om ermee om te gaan, een overlevingsmechanisme zo gezegd, maar dat bestond vooral uit wegstoppen en niet naar kijken. Al die tijd was ik me er zeer van bewust dar er “nog iets zat”, maar toen het naar boven kwam, was het veel te overweldigend om zo maar het hoofd te kunnen bieden. Door er samen met Jitske naar te kijken en vooral door het te voelen, heb ik mijzelf weer kunnen vinden en geleerd hoe ik in de toekomst mijn eigen kracht kan gebruiken door te luisteren naar wat er in mij zit. En zo dus niet meer bang hoef te zijn voor onzekerheid of pijnlijke herinneringen.
(vrouw – 35 jaar)

Niet vanuit het hoofd maar vanuit het lijf!

Via een verhaal in de plaatselijke krant werd ik geattendeerd op de positieve ervaringen van een cliënt na een traject bij een haptonoom. Ik werd getriggerd doordat deze cliënt veel klachten had waar ik zelf ook mee liep. Ik had mezelf voorgenomen om een intake te doen. Na lang wachten heb ik de stap genomen om Jitske te mailen. De volgende dag werd ik al teruggebeld en hebben we een intake gehad. Dit beviel direct en het viel me op dat het laagdrempeliger was dan ik me vooraf voorstelde. In de diverse consulten die ik heb gehad hebben we iedere keer nieuwe zaken beetgepakt. Belangrijkste lessen die ik heb geleerd zijn: dicht bij mezelf blijven, hoe voel ik me echt?, pauzemomenten creëren en ruimte inbouwen, flexibel kunnen zijn en het belangrijkste voor mij persoonlijk: niet uit het hoofd, maar vanuit het lijf! Door dit traject met Jitske ben ik op weg geholpen om mezelf verder te ontwikkelen. Ik heb dit traject als zeer positief ervaren en kan Jitske van harte aanbevelen.